હવે સૌ પ્રયતનો નકામા છે આદીલ
મહોબતની દુનીયા સ્વયંમ સંકુચીત છે.
હટાવી દીધા સર્વ અવરોધ તો પણ
વીરહ રાતથી વાત આગળ વધીના
ઉષાની જુદાઇમાં રજનીનું જીવન
ઉષામય બનાવી દીધુ પ્રક્રુતીએ
નયન રક્ત વરણા સભર આસુંઓથી
છે જાણે પ્રભાતે ગુલાબ ઓસ ભીના
સ્વભાવે જ રજનીનુ દીલ છે ગુલાબી
ગમે તે દશામાય ખીલી ઉઠે છે
મીલન ટાણે રંગો ઉષાના મળે છે
વીરહમાં રહે છે નયન રક્ત ભીના
A very well written expression of lonelyness and seperation from once love.
Note the comparision of blood in tears with rising sun.
The dawn(Usha) in someone life is represented as farewell to good times in another life(Rajani).
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
hello atma! how are you? you have posted a very sensitive poem, really touches heart.
Post a Comment