આપણો સંબંધ જાણે

200th post in one year. That is an achievement.

I never thought that I would do so much of blogging. Things have changed since I started blogging. I initially started by posting my poems and now things have changed to putting on peoples requests. Reading has gone down and watching movies has gone up. There have been no book reviews recently. Hope 2011 gives us more book reviews.

Wish you all a very happy and peacefull year 2011.


આકાશે ધોધમાર બંધાતા રોજ તોય ઇચ્છા વિનાનાં સાવ પાંગળાં
આપણો સંબંધ જાણે વરસ્યા વિનાનાં રહ્યાં વાદળાં…

કોડિયામાં પ્રગટેલા અજવાળાં જેમ
એકબીજામાં ઝળહળતાં આપણે
અજવાળું ઓલવીને કેમ કરી મોકલેલું
શરતોનું સરનામું પાંપણે -
સમણાંના તુટવામાં એવું લાગે કે જાણે હાથમાંથી છૂટાં પડ્યાં આંગળા…
આપણો સંબંધ જાણે વરસ્યા વિનાનાં રહ્યાં વાદળાં…

અંતરથી અંતર જો માપો તો આમ અમે
પાસે ને આમ દૂર દૂર…
કિનારે પહોંચેલાં મોજાંની જેમ અમે
દરિયાથી છૂટવા આતૂર…
ચહેરાના ભાવ બધા વાંચી શકાય તોય આંખોને લાગીએ કે આંધળા…
આપણો સંબંધ જાણે વરસ્યા વિનાનાં રહ્યાં વાદળાં…

ના છૂટકે લેવાતા શ્વાસોમાં વરસતી
સંગાથે જીવ્યાંની ભૂલ
આપણા જ ક્યારામાં આપણે જ વાવેલું
સુગંધ વિનાનું એક ફૂલ.
સાથે રહ્યાંની વાત ભૂલી જઇને આજ છુટ્ટા પડવાને ઉતાવળાં…
આપણો સંબંધ જાણે વરસ્યા વિનાનાં રહ્યાં વાદળાં…
-: અંકિત ત્રિવેદી