નથી મનાવી શકતો હું મનને મારા,
ઘણું જ ચંચળ છે મારું મન.
ડૂબેલુ રહે છે બસ વિચારોમાં,
ખોવાઇ જાય છે સપનામાં મારું મન.
સ્થીર નથી થતું કદી પણ એ,
સદા ભાગતું રહે છે મારું મન.
ઘડીમાં હા અને ઘડીમાં ના,
અચાનક બદલાઈ જાય છે મારું મન.
ક્યારેક ભાંગી પડે છે વિષાદમાં,
ક્યારેક હસે છે ખુશીથી મારું મન.
ક્યારેક બની જાય છે ઘણું કઠોર,
ક્યારેક બને છે કોમળ મારું મન.
પ્રેમના તાંતણે, સ્નેહના સથવારે,
મનથી મળી ગયું છે મારું મન...
-: નીતા શાહ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
1 comment:
હું ફોરસ્કવેર સિગરેટ નહોતી
કે
તમારો ખાલીપો ભરવા બળી શકું,
હું
આકાશમાંની નાનકડી વાદળી યે નહોતી
કે
તમને ભીંજવીને સાવ કોરી થઇ શકું.
હું તો બે કાંઠે ભરપૂર-છલોછલ
વહેતી નદી હતી
કે
જેમાં તમને સમાવી હું ખુદને પામી લઉં.
હું
જે ગઇકાલે નહોતી તે આજે ય હું બની શકી નથી
પણ
બે કાંઠે ભરપૂર વહેતી નદી
લાગણીની-પ્રેમની પ્યાસમાં ઝૂરી ઝૂરી
સૂકાઇ ગઇ છે ક્યારની
પણ હા,
હું ફરી વહી શકુ –
ભરપૂર બે કાંઠે તેની રાહ
સૂકાઇ ગયેલી નદીના રેતીના તટથી
થોડે દૂર ઊભેલાં એક વૃક્ષની ડાળીએ
માળો બાંધીને રહેતાં પંખીઓ
આજે ય જુએ છે અનિમેશ નયને.
- રિતા ભટ્ટ
Post a Comment