એ ઓળખાય ન હિ પણ વર્તાય ...
આનંદ આવે જો થોડુ ઘણુ સમજાય....
એ સહજ છે -
ઝરણુ નદી બને અને નદી દરિયો બનેને એટલુ સહજ છે.....
રેતી ની ઢ્ગલી સદીઓ જતા પર્વત બની જાયને એટલુ સહ્જ.....
બાળકની આખ મા ડોકાતા વિસ્મય જેટ્લુ સહજ ....
તમે ધારો તો એના વિશે આત્મવિશ્વાસથી ખોટુ બોલી શકો
એટલુ સહજ...
એ ખરુ કે ક્દાચ એ બધા માટે સાધ્ય નથી હોતુ...
એની કિમત ચુક્વવી પડે છે ...
એને માટે "ક્રોસ" તૈયાર હોય છે.
એ કોઈ ને પણ સાભળતુ નથી છ્તા એના કાન મા ખીલા ઠોકાય છે
એ ક્ષણિક ના અનુભવ નો "તેજ લિસોટો" છે.
એ તમારી પાસે શોધાવડાવે છે એને...
એ અવિરત છે, રાહ જોવ્ડાવે છે,
એ અંગત છે, નિજી છે, પોતાનુ છે, સીમિત છે...
પણ સ્વાર્થી નથી.
એ સત્ય છે ...
પોત પોતાનુ સત્ય ......
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment