એ રીતે એને ગુમાવ્યા કે સ્મરણ મળતું નથી

નામનું કહેવાય એવું યે શરણ મળતું નથી
એ રીતે એને ગુમાવ્યા કે સ્મરણ મળતું નથી.

ઓ પ્રણય, મારી દશાનું સ્વપ્ન એને આપજે
જેને મારી જેમ રાતે જાગરણ મળતું નથી.

કૈસ કરતા પણ વધારે છું દયાને પાત્ર હું
ઘેલછામાં છું છતા યે ક્યાંય રણ મળતુ નથી.

એમ વિતેલા દિવસને રોજ માંગું છું ફરી
કે જીવન પૂરૂ થયું છે ને મરણ મળતું નથી.

એવી સ્રુષ્ટિમાં અમે શું માગીએ સુખના દિવસ ?
જ્યાં સુરજનું એક પણ સીધું કિરણ મળતું નથી.

જામતો બેફામ જીવનનો હજી ભરપુર છે.
પણ પીવા લાયક હવે વાતાવરણ મળતું નથી.
-: બેફામ

સહન કરું છું દુ:ખો કેટલી સરળતાથી

સહન કરું છું દુ:ખો કેટલી સરળતાથી
પ્રસંગ હર્ષનો આવે છે, ત્રાસ લાગે છે.
કદી ય કોઈ નથી દેતું સાથ કોઈને અહી
બધાયનો એક જ પ્રવાસ લાગે છે.

શું થાક ઉતરે?

શું થાક ઉતરે? અવિરવ જ્યાં શ્વાસ ચાલે છે;

કે નીંદમાં ય જીવનનો પ્રવાસ ચાલે છે.

તમે ઓ ખાર, ખૂચી નહિ શકો કદી એને;

ફૂલોની સેજ તજીને સુવાસ ઉદાસ ચાલે છે.

સસિની ધાર ઉપર કોઈ એની છાયામાં

સમય પ્રમાણે બધાં આમો ખાસ ચાલે છે.

ચલણ ન રાખ પીવાનું જુદુ જુદુ સાકી!

બધાનાં અંતરે સરખી જ પ્યાસ ચાલે છે.

ફરે છે મારૂ કફસ દરબદર, અરે ગરદિશ!

હું સ્થિર થયો તો હવે આ નિવાસ ચાલે છે.

ખુદાનો શુક્ર, રહી ગઈ છે, લાજ દુનિયામાં

દિવાનગીમાં ગમે તે લિબાસ ચાલે છે.

ન હોય તો એજ છબી મારા મોતની બેફામ,

બનીને છાયા કોઈ આસપાસ ચાલે છે.

-: બેફામ