हर फिक्र को धुए मै उडाता चला गया

मै जिंदगी का साथ निभाता चला गया,
हर फिक्र को धुए मै उडाता चला गया।

बरबादी ओ का शोक मनाना फुजूल था।
बरबादी ओ का जश्न मनाता चला गया

जो मिल गया उसी को मुकद्दर समज लिया।
जो खो गया उसीको मै भूलता चला गया

गम और खुशी मै फर्क न महेसुस हो जहाँ।
मै दिल को उस मकाम पर लाअत चला गया।

પગ તમે ધોવા દ્યો રઘુરાયજી

પગ તમે ધોવા દ્યો રઘુરાયજી…
પ્રભુ મને શક પડ્યો મનમાંય, પગ મને ધોવા દ્યો

રામ લખમણ જાનકી એ, તીર ગંગાને જાય જી;
નાવ માંગી નીર તરવા, ગુહ બોલ્યો ગમ ખાઈ. પગ મને.

રજ તમારી કામણગારી, નાવ નારી થઈ જાય જી;
તો અમારી રંક-જન ની, આજીવિકા ટળી જાય, પગ મને....

જોઈ ચતુરતા ભીલ જનની, જાનકી મુસકાય જી
અભણ કેવું યાદ રાખે , ભણેલ ભૂલી જાય !, પગ મને...

આ જગતમાં દીનદયાળુ ! ગરજ-કેવી ગણાય જી;
ઊભા રાખી આપને પછી, પગ પખાળી જાય.’ પગ મને...

નાવડીમાં બાવડી ઝાલી, રામની ભીલરાય જી;
પાર ઊતરી પૂછીયું ‘તમે, શું લેશો ઉતરાઈ.’ પગ મને...

નાયીની કદી નાયી લ્યે નઈ, આપણે ધંધાભાઈ જી;
કાગ’ લ્યે નહિ ખારવાની, ખારવો ઉતરાઈ.’ પગ મને...

પત્ની - પ્રિયતમા - મિત્ર

ક્રુષ્ણ

એક બહુ વિશાળ વ્યક્તિત્વ.
એક માણસ જે ઈશ્વર બની ગયા.
એક ઈશ્વર જે માણસ તરીખે જીવી ગયા.

મહાભારત કે ભારતિય પરંપરાનુ એક એવુ વ્યક્તિત્વ કે જેનાથી હું બહું પ્રભાવિત થયો છું અને આજે પણ થઈ રહ્યો છુ.

મારા મમ્મી કહે છે કે ગીતા વાંચ બધું આવડી જશે. હું બહુ મોટો ભણેશરી નથી પણ જ્યારે જ્યારે પણ ક્રુષ્ણ વિશે વાંચુ છું ત્યારે ત્યારે કાઈક નવું શિખવા મળે છે.

આજે કાજલ ઓઝા-વૈધ ની ક્રુષ્ણાયન વાંચતો હતો. એમાથી જીવન ના થોડા સત્યો આવનારા દિવસોમાં.


મનુષ્ય અવતારમાં કેટલાક સંબંધો એમને જન્મ સાથે મળે છે. પોતન માતા-પિતા કે ભાઇભાંડુ નક્કી કરવાનો અધિકાર નથી મળતો માણસને! મા, બહેન અને પરિવારના અન્ય સંબંધો માણસ જાતે નિશ્ચિત નથી કરી શક્તો, પરંતુ એન જીવનમાં ત્રણ સ્ત્રીસંબંધો એવા હોય છે કે જેની પસંદગી મનુષ્ય કરી શકે. એક પત્ની, બીજી પ્રિયતમા, ત્રીજી મિત્ર - આ ત્રણ સંબંધો માણસ જાતે મેળવે છે. જાતે સાચવે છે, જાતે રચે છે અથવા નષ્ટ કરે છે... પોતાના જીવનમાં આવેલી આ પત્ની, પ્રિયતમા અને સખીને શું આપી શક્યા હતા પોતે?

તમે... કેવી સરસ પત્ની ને કેવી સરસ મા બની શક્યાં હોત.!

રજનીકુમાર પંડ્યાની વાર્તા `મિસીસ' માંથી



`તમને જોઈને જોયા ત્યારથી એવું લાગ્યા કરે છે. તમે... તમે... કેવી સરસ પત્ની ને કેવી સરસ મા બની શક્યાં હોત.! નથી લાગતું ? નથી લાગતું કે તમે કોઈ માણસનું જીવન સુધારી શક્યાં હોત !' જાણે કે વીજળીનો કે કડાકો થયો ને ધરતીના પેટાળ સુધી ઊતરી ગયો. જાણે કે આખી ને આખી, ઊભી ને ઊભી ચિરાઈ ગઈ. અંદરથી આખું આંસુનું આજ લગીનું એકઠું થયેલું સરોવર એકદમ આંખો વાટે બહાર નીકળી આવ્યું. આપણુ ઘર... આપણાં બચ્ચાં, આપણાં પારણાં, આપણાં બારણાં, આપણાં લાભ-શુભ, આપણાં સાથિયા... એ પુરાતન જૂની બધી રંગોળીની ક્ષીણ રેખાઓ મનમાં પડી હતી. એને આ માણસે સ્પર્શ કર્યો ને એકદમ સળવળીને સજીવન થઈ.