મારી હાલત તમે નથી જોઇ

ગમગીની જોઇસાંજ વેળાની રોશની જોઇ,
આજ મેં મારી જીંદગી જોઇ.

કેમ છો? એમ નહી તો ના પુછે,
મારી હાલત તમે નથી જોઇ.

તમને જોયાં તો એમ લાગ્યું કે,
જાણે સાકાર મેં ખુશી જોઇ.

આરસીમાં બીજું તો શું જોઉં?
મારા ચહેરાની ગમગીની જોઈ.
-: બેફામ

આટલું બધું વ્હાલ તે કદી હોતું હશે ?

આટલું બધું વ્હાલ તે કદી હોતું હશે ?
કોઈ પારેવું વાદળભરી રોતું હશે ?

જીવનમાં બસ એક જ ઘટના
ભીતર એક જ નામની રટના.
પોતાનું તે નામ કદી કોઈ ખોતું હશે ?
આટલું બધું વ્હાલ તે કદી હોતું હશે ?

જીરવ્યો કેમ રે જાય વલોપાત આટલી હદે ?
આટલો બધો પ્રેમ શું કદી કોઈને સદે ?
નજર લાગે એમ શું કોઈને જોતું હશે ?
આટલું બધું વ્હાલ તે કદી હોતું હશે

દરેકને મંજીલ નથી મળતી

આ દુનિયામા હર કોઇને ગમતી વસ્તુ નથી મળતી.
મળવા ખાતર મળી જાય છે બધુ,મન ને શાંતિ નથી મળતી.

કોઇક એવુ હોય છે જેને પામવા મન સતત અધીરુ હોય છે,
પણ મનની અધીરાઇ સમજી સકે તેવી વ્યકિત નથી મળતી.

જેને શોધતા હોય છે નયન તેવી છબી નથી મળતી.
મનમા અવિરત તરવરતી હોય છે, એ આક્રુતિ નથી મળતી.

પ્રેમમાં મળી તો જતા હોય છે મન,પણ નસીબની રેખા નથી મળતી.
ચાલી નીકળે છે બધા પ્રેમના માર્ગે પણ, દરેકને મંજીલ નથી મળતી.

તમારી એ યાદોના સહારે જીવશું

અત્યાર સુધી જીવ્યા તમારે સહારે
તમારી એ યાદોના સહારે જીવશું

તમ ગયા પછી ભુલ્યા જીવન જીવતા
તમારી એ યાદોમાં પળ પળ મરશું

ડૂબ્યા હતા તમારા રૂપના દરિયામાં
તમારી એ યાદોના સમંદરમાં તરશું

પાંપણ પર ઊંચકી રાખ્યા'તા તમને
તમારી એ યાદોને આંખોમાં ભરશું

એકલતાની વાત કોઠે પડી છે
તમારી એ યાદોના ઉપવનમાં ફરશું

માન્યા હતા તમને ખુદાથી વધારે
તમારી એ યાદોની બંદગી કરશું

છું એવી જાગ્રુતિમાં કે વધુ જાગી નથી શકતો

જીવન ને સ્વપ્ન માનું છું, મગર ત્યાગી નથી શકતો,
છું એવી જાગ્રુતિમાં કે વધુ જાગી નથી શકતો.

ફુલો વચ્ચે ઓ માર પ્રાણ, વાયુ જેમ ફરજે તું,
કે વાયુને કોઈ કાંટો કદી વાગી નથી શકતો.

જગતને તેજ દેવા હું સુરજની જેમ સળગું છું,
છે એક જ દુઃખ કે હું સુખના દિવસ માગી નથી શકતો.

અલગ રાખી મને મુજ પર પ્રણયના સૂર ના છેડો,
વીણાનો તાર છૂટો હોય તો વાગી નથી શકતો.

બૂરાઓને અસર કરતી નથી સોબત ભલાઓની,
ફૂલોનો રંગ કાંટાને કદી લાગી નથી શકતો.

ગુમાવેલા જીવનનાં હાસ્ય તો પાછાં મળે ક્યાંથી ?
જમાનાએ લૂંટેલા અશ્રુ પણ માગી નથી શકતો.

ગમે ત્યારે ગમે ત્યાં મેઘ વરસી જાય છે જગમાં,
રુદન ને કાજ કોઈ પણ નિયમ લાગી નથી શકતો.

જગતના ઘાવ સામે તું અડગ થઈને રહે “બેફામ”
કે પર્વતને કોઇ પથ્થર કદી વાગી નથી શકતો.

પુરવા હજાર છે

એકાદ હો તો એને છુપાવિ શકુ 'મરિઝ',
આ પ્રેમ છે એના પુરવા હજાર છે.

જુઓ તો આસપાસ છું

હાલમાં એક જગ્યા એ રાજેન્દ્ર શુક્લને સાંભળવાનો મોકો મળ્યો. તેઓ બોલતા હતા ત્યારે મેં એક કવીતા નોંધી હતી જે અહીં રજુ કરુ છુ. શક્ય છે કે કોઈ એકાદ શબ્દ કે પંક્તિ આઘીપાછી હોય.

હું તો ધરાનો હાસ છું.
પુષ્પનો પ્રવાસ છું.
નથી તો ક્યાંય પણ નથી.
જુઓ તો આસપાસ છું.

હું ત્યાં જ છું હતો હું જ્યાં.
સહેજ પણ ખસ્યો નથી.
અનંત અનાદી કાળથી.

આ અહીં પહોચ્યા પછી
એટલુ સમજાય છે.
કોઈ કાઈ કરતુ નથી
આ બધુ તો થાય છે.

આંખ મીંચીને જોઉ તો દેખાય છે.
ક્યાંક કાંઈ ખુલી રહ્યુ.
ક્યાંક કાંઈ બીડાય છે.

શબ્દ અને અર્થો હતા
ઓગળી કલરવ થયા.
મન, ઝરણ, પંખી બધું
ક્યાં જુદુ પરખાય છે.
-: રાજેન્દ્ર શુક્લ

મને ઘણાય તમારો સંબંધ પૂછે છે

ફરી ન છૂટવાનું બળ જમા કરે કોઇ
પ્રસંગ, નહિ તો મિલનના જતા કરે કોઇ

મને ઘણાય તમારો સંબંધ પૂછે છે
તમારી પણ કદી એવી દશા કરે કોઇ

તમારી પાસ જવાની નથી થતી ઇચ્છા
મને ફરીથી જવાની મના કરે કોઇ

ભલે અવાજની ક્ષિતીજમાં જઇ ન શકાય
વિચારને તો જતા – આવતા કરે કોઇ

કોઇ નજીક નથી – એ વિષે હું કૈં ન કહું
આ સંકડાશ વિષે સ્પષ્ટતા કરે કોઇ

ગુન્હા કર્યા તો ‘ફના’ મેં ગુન્હા તમારા કર્યા
મને એ માન્ય નથી કે સજા કરે કોઈ.
-: જવાહર બક્ષી

બસ એક એની મનાનો અનુભવ

ઉપેક્ષામાં નહિ તો બીજું તથ્ય શું છે, છે બસ એક એની મનાનો અનુભવ,
મળ્યાનો વળી બીજો આનંદ શું છે, સિવાય કે એની રજાનો અનુભવ.

હવે જો હું માનું તો ખોટું નથી, કે હતું એને મારા તરફ પ્રેમ જેવું,
ગમે તેમ હો પણ મને છોડી દઈને, કરે છે એ કોઈ ગુન્હાનો અનુભવ.

કદાચિત્ તને ભૂલવામાં મજા હો, એ માની ઘટાડ્યે ગયો યાદ તારી,
હજી પણ મને યાદ આવી રહ્યો છે, તને ભૂલવાની દશાનો અનુભવ.

કદી હું તને મેળવી પણ ચૂક્યો છું, એ ત્યારે જ સાચી પ્રતીતી તો થઈ’તી,
મને જે ક્ષણે થઈ ગયો’તો અચાનક, તને ક્યાંક ખોઈ દીધાનો અનુભવ.

મેં હમદર્દીની દોસ્ત તારીય પાસે, પ્રથમથી જ ક્યાં કંઈ અપેક્ષા કરી’તી
ફકત દેવા માટે દિલાસાઓ દે નહિ, તને ક્યાં છે મારી દશાનો અનુભવ.

હરણ તરસે માર્યું આ હાંફી રહ્યું છે, પ્રથમ એને પાણી પિવાડો ઓ લોકો,
તરત એ બિચારાને એ તો ન પૂછો, કે કેવો રહ્યો ઝાંઝવાનો અનુભવ.

મને થોડી અગવડ પડી રહી’તી એથી ‘ફના’ ઘર બદલતાં મેં બદલી તો નાંખ્યું,
પરંતુ નવા ઘરના સામાન સાથે મેં બાંધ્યો છે જૂની જગાનો અનુભવ

દુઃખમાં રડી લેવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે

દુઃખમાં રડી લેવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે,
હારેલી જીંદગી જીવવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.

કીનારા પર વહાણ હંકારનારાઓ તમને શું ખબર,
તૂફાન માં કશ્તી ગુમાવવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.

તમામ ઉમર જેને પામવાની તડપ હોય પરંતુ,
તેને મેળવીને ગુમાવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.

બે હાથ વડે ઝીંદગી ઉલેચનારાઓ એટલું પણ જાણો કે,
છેલ્લા શ્વાસે હથેળી ખાલી જોવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.

એક વાટ પકડી ને ચાલનારાઓ મંઝીલ જરુર પામે છે,
કીન્તુ માર્ગ માં ભટકી જવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.

દુનીયા જીતનારા ઘણાં સીકંદરો ભૂલાઈ ગયાં 'મક્કુ',
એક-બે ના દીલ જીતી ચાલી જવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.

એમાં મારો શું વાંક...

ખીલી ઉઠે છે સોળે કળાએ ચંદ્ર જ્યારે,
ત્યારે જ થઈ જાય છે લાલપીળો સૂરજ. એમાં મારો શું વાંક...

વાંચ્યો છે તમે મને પહેલેથી છેલ્લા પાના સુધી,
નાપાસ થયા છો, ઉત્તરવાહી જ કોરી નીકળી. એમાં મારો શું વાંક...

ન કરી શક્યા પ્રેમનો એકરાર તમે,
અને તણાઈ રહ્યા છો હવે અશ્રુઓનાં પુરમાં. એમાં મારો શું વાંક...

આસપાસ નહી સર્વત્ર હતો હું તમારી જિંદગીમાં,
હું તો એ જ છુ, સમાઈ ગઈ તુ કોઈ બીજા સાગરમાં.એમાં મારો શું વાંક...

આપે છે સાથ કિનારો અનંત સુધી સદાય સ્પર્શીને,
પણ વહેતુ રહે છે એ જ વહેણ ફક્ત એક જ દિશામાં.એમાં મારો શું વાંક...

ઓરતા રાખ્યા રામ જેવા પતિના, પણ પ્રેમ કર્યો ક્રુષ્ણને,
પ્રેમમાં તો ખુદ ભગવાનને પણ બે અવતાર લેવા પડ્યા હતા.

દીલ તમોને આપતા આપી દીધું

દીલ તમોને આપતા આપી દીધું,
આપતા આપતા તેને માપી લીધું,
માત્ર એક્જ ક્ષણ તમે તેને રાખ્યુ,
ને ચોતરફ થી કેટલુ કાપી લીધું,

ના કદી ફરીયાદ કરી મે એ વાતની,
છતાંયે તમે મોઢું ફેરવી લીધું,
જાણી ને પણ અંજાણ બન્યા,
તોયે મે કૈં ના કીધું,

દુઃખ તો બસ એજ વાતનું છે કે,
મારુ દીલ તમે રાખ્તા રાખ્તા પાછું આપી દીધું...............

જન્મદીનની શુભકામના
- દર વર્ષની જેમ આ વર્ષે પણ તારા જન્મદીનના બહાને અનાથ આશ્રમ કે વ્રુધ્ધાશ્રમમાં જઈને હું મારો સમય અને પૈસા વાપરવાનો છું. (આમ તો દાન આપવાનો છુ કહી શકુ પણ એમાં હું મારી જાત ને મોટી અને લેનારને નાનો દેખાડુ એટલે એ શબ્દોનો અહી ઉપયોગ નથી કર્યો.)
આશા રાખુ કે તારો દીવસ સારો રહ્યો હશે અને. તુ આઝાદ અને ખુશ રહે.