Tuesday, December 18, 2007

સંયોગી નથી

આજે નેટ પરથી લીધેલી થોડી પંક્તિ. આમ તો ભાષા અને છંદનો પુરો મેળ નથી પણ મને વિષય ગમી ગયો. ખરેખર એક સારો પ્રયાસ છે.

એ એક વખતની વાત છે જ્યારે હુ અને તમે સાથે હતા.
એ એક વખતની વાત છે જ્યારે સંયોગી આપણે હતા...

ત્યારે તમે નજીક આવવા મથ્તા હતા,
આજે દુર જવા વલખા મારો છો
જાણે એવુ લાગે કે આપણે સાથે છીએ પણ સંયોગી નથી?

ત્યારે એક-બીજા ને ઓળખવા માંગતા હતા,
આજે ઓળખાઈ ગયાને એક-બીજાથી અળગા
જાણે એવુ લાગે કે આપણે સાથે છીએ પણ સંયોગી નથી?

ત્યારે સમય શોધતાતાં સંગે રહેવા,
આજે સંગ જાણે અંગ પુરતો જ સીમીત
જાણે એવુ લાગે કે આપણે સાથે છીએ પણ સંયોગી નથી?

ત્યારે પ્રેમ છે કેવા શરમાતા હતા,
આજે ક્યારેક તમને શરમ છે
કે અમે તમારા પ્રેમી છીએ
આપણે સાથે છીએ પણ સંયોગી નથી?

ત્યારે ઝગડામાં પણ પ્રેમની ભાષા હતી,
આજે સમજદારીનુ મૌન પણ નડે છે
જાણે એવુ લાગે કે આપણે સાથે છીએ પણ સંયોગી નથી?

આ આજ વખતની વાત છે જ્યારે હુ અને તમે સાથે છીએ..
આ આજ વખતની વાત છે જ્યારે સંયોગી નથી.......

કસુંબલ આંખડી

કસુંબલ આંખડીના આ કસબની વાત શી કરવી ?
કલેજું કોતરી નાજુક મીનાકારી કરી લીધી!
-: અમ્રુત "ઘાયલ"

Monday, December 17, 2007

જળકમળ છાંડી જાને

આજે નરસૈંયાનુ બહુજ જાણીતુ અને સૌ ગુજરાતીઓને જીભે ચડેલુ ગીત (પ્રભાતિયુ )

જળકમળ છાંડી જાને બાળા, સ્વામી અમારો જાગશે
જાગશે તને મારશે મને બાળ હત્યા લાગશે …

કહે રે બાળક તું મારગ ભૂલ્યો, કે તારા વેરીએ વળાવીઓ
નિશ્ચલ તારો કાળ ખૂટ્યો, અહીંયા તે શીદ આવીઓ …

નથી નાગણ હું મારગ ભૂલ્યો, નથી મારા વેરીએ વળાવીઓ,
મથુરા નગરીમાં જુગટુ રમતાં નાગનું શીશ હું હારીઓ …

રંગે રૂડો રૂપે પુરો દિસંત કોડિલો કોડામણો,
તારી માતાએ કેટલા જનમ્યાં તેમાં તું અળખામણો …

મારી માતાએ બે જનમ્યાં તેમાં હું નટવર નાનેલો
જગાડ તારા નાગને મારું નામ કૃષ્ણ કાનુડો …

લાખ સવાનો મારો હાર આપું, આફું તુજને દોરીઓ,
એટલું મારા નાગથી છાનું આપું તુજને ચોરીઓ …

શું કરું નાગણ હાર તારો, શું કરું તારો દોરીઓ,
શાને કાજે નાગણ તારે કરવી ઘરમાં ચોરીઓ …

ચરણ ચાંપી મૂછ મરડી, નાગણે નાગ જગાડિયો,
ઉઠોને બળવંત કોઇ, બારણે બાળક આવીયો …

બેઉ બળિયા બાથે વળગ્યાં, કૃષ્ણે કાળીનાગ નાથિયો,
સહસ્ત્ર ફેણ ફુંફવે, જેમ ગગન ગાજે હાથિયો …

નાગણ સૌ વિલાપ કરે જે, નાગને બહું દુઃખ આપશે,
મથુરાનગરીમાં લઇ જશે, પછી નાગનું શીશ કાપશે …

બેઉ કર જોડી વિનવે સ્વામી ! મુકો અમારા કંથને,
અમે અપરાધી કાંઇ ન સમજ્યાં, ન ઓળખ્યાં ભગવંતને …

થાળ ભરીને નાગણી સર્વે મોતીડે, શ્રીકૃષ્ણ વધાવિયો,
નરસૈંયાના નાથ પાસેથી, નાગણે નાગ છોડાવીયો …
-: નરસિંહ મહેતા

Friday, December 14, 2007

ચમન તુજને સુમન

ઘણા સમયથી કૈલાસ પંડીતની આ ગઝલ રજુ કરવાનુ વીચારતો હતો આજે આખરે મોકો મળી ગયો.

ચમન તુજને સુમન મારી જ માફક છેતરી જાશે.
પ્રથમ એ પ્યાર કરશેને પછી ઝખ્મો ધરી જાશે.

અનુભવ ખુબ દુનીયાના લઈને હુ ઘડાયો તો
ખબર નહોતી તમારી આંખ મુજને છેતરી જાશે.

ભરેલો જામ મેં ઢોળી દીધો તો એવા આશયથી
હશે જો લાગણી એના દીલે પાછો ભરી જાશે.

ફના થાવાને આવ્યો તો પરંતુ ખબર નહોતી
કે મુજને બાળવા પહેલા સ્વયં દીપક ઠરી જાશે.

મરણને બાદ પણ કૈલાસને બસ રાખજો એમ જ
કફન ઓઢાડવાથી લાશની શોભા મરી જાશે.
-: કૈલાસ પંડિત

Thursday, December 13, 2007

ભોગવું છું આગવી રીતે હું જીવનને

કવિ છું ભોગવું છું આગવી રીતે હું જીવનને
મધુરપ જ્યાં ચહું ત્યાં, એકધારી મેળવી લઉં છું.
મળે છે એક પળ જો કોઈની મોહક નજર મુજથી
તો હું એમાંથી વર્ષોની ખુમારી મેળવી લઉં છું
-: મુસાફિર પાલનપુરી

Monday, December 10, 2007

ચાલ ફરીથી ટટ્ટાર ઊભા થવાની વાત કર

ચાલ ફરી આ ઉપવન મહેકાવવાની વાત કર,
ચાલ ફરીથી ટટ્ટાર ઊભા થવાની વાત કર.

અશ્રુઓના ધોધને શું થયું પુછો નહી,
નિ:સહાય આંખ પર બંધ ધરવાની વાત કર.

જડ થયેલા હૈયાની જડતા સમાવવા આજ,
લાગણીથી ફરી ચેતન અવતારવાની વાત કર.

Friday, December 7, 2007

પાન લીલું જોયુ ને તમે યાદ આવ્યા

પાન લીલું જોયુ ને તમે યાદ આવ્યા
જાણે મોસમનો પહેલો વરસાદ ઝીલ્યો રાજ
એક તરણુ કોળ્યુ ને તમે યાદ આવ્યા

ક્યાંક પંખી ટહુક્યુને તમે યાદ આવ્યા
જાણે શ્રાવણના આભમાં ઉઘાડ થયો રાજ
એક તારો ટમક્યો ને તમે યાદ આવ્યા

જરા ગાગર છલકીને તમે યાદ આવ્યા
જાણે કાંટા તોડે છેને કોઈ મરામળીઓ રાજ
સહેજ ચાંદની છલકીને તમે યાદ આવ્યા

કોઈ આંગણે અટક્યુ ને તમે યાદ આવ્યા
જાણે પગરવની દુનીયામાં શોર થયો રાજ
એક પગલુ ઉપડ્યું ને તમે યાદ આવ્યા

Wednesday, December 5, 2007

બહુ જ ખોટું થયું

હાલમાં બરકત વિરાણી "બેફામ"ની ગઝલોનુ એક પુસ્તક ખરીદ્યુ. પુસ્તકના પાછળના પુઠા પર આપેલી મારી હાલતને બંધ બેસતી કેટલીક પંક્તિ

બહુ જ ખોટું થયું જે અમે રડી લીધું
અમારા દુ:ખ ઉપર પાણી ફેરવી લીધું.


કરું ના દાન તો કોઈ મને કંજૂસ ના કહેશો
કે મારી પાસ તો પૂંજી ફકત મારી પીડાની છે.

Tuesday, December 4, 2007

કોરી રહી ગઈ જિંદગી

પલળવાનાં
સ્વપ્નમાં, કોરી રહી
ગઈ જિંદગી

Monday, December 3, 2007

તમારા ગયા પછી

એક મિત્રએ ઘણા સમય પહેલા મને આ લાગણી ભરેલો એક કાગળ આપ્યો હતો મને એમ કહી કે આ વાત તમારા જીવનમાં બંધ બેસે છે.

ઘરમા લાગે છે બધુ શૂનસાન તમારા ગયા પછી.
અકળાઈ રહ્યો એકલો આજ તમારા ગયા પછી!

પથારીમાં પડતાં જ ઊંઘ જે મને આવતી હતી,
ઊડી ગઈ કોણ જાણે એ આજ, તમારા ગયા પછી!

બપોરની નીંદ પછી ચા મસાલાની જે મળતી'તી
ન શિખ્યાના થયા છે બે હાલ, તમારા ગયા પછી!

ખાવા મળે છે ખુબ વાનગીઓ આપણા મિત્રોને ત્યાં,
ઊડી ગયો છે રસોઈનો સ્વાદ, તમારા ગયા પછી!

લખવાનું મળશે મોકળાશે ઘણુ-બધુ હતુ જે મને,
કલમ મારી રહે છે ઉદાસ, તમારા ગયા પછી!

પી લઉ છુ બિયર બે-ચાર ઓફિસથી આવી ક્યારેક,
નથી થતી નશાની કોઈ અસર, તમારા ગયા પછી!

સમજાઈ નથી જે વાત તમારી મને આજ સુધી,
ઉતરી ગઈ છે ગળે એ વાત, તમારા ગયા પછી!

મિત્રો ભલેને કહે ચમન લાગે છે પત્નીમાં પાગલ,
સમજાઈ છે મને સ્નેહ ની વાત, તમારા ગયા પછી!